آمینو اسیدهای شاخه ای (BCAA) ، لوسین ، والین و ایزولوسین ، فراوانترین آمینواسیدها در عضله هستند . آنها نمی توانند در بدن سنتز شوند ، اما مقادیر زیادی از آن ها در گوشت قرمز ومحصولات لبنی یافت می شود. گیاهخواران اگر روزانه مقدار کافی و مخلوط مناسبی از حبوبات ، مغزها ، غلات و دانه ها بخورند ، می توانند مقادیر کافی BCAA را بدست آورند، این مواد در حین ورزش در عضله اکسید می شود.
تولیدکنندگان مکمل های BCAA ادعا می کنند که این مواد خستگی را کاهش می دهند ، استقامت را بهبود می بخشند و انرژی لازم برای کارکرد ماهیچه ها را تامین میکند. همچنین عضله ، و تجزیه پروتئین عضله و درد ناشی از ورزش را کاهش می دهد.
با این وجود ، اگرچه BCAA به طور گسترده ای توسط ورزشکاران مورد استفاده قرار می گیرد اما هیچ مدرک با کیفیت بالایی، در مقایسه باخوردن رژیم غذایی غنی از گوشت که هزینه کمتری نیز دارد، وجود ندارد. گفته می شود یک سینه مرغ معادل هفت قرص متوسط BCAA است.
مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که میزان اکسیداسیون BCAA برای تولید سهم قابل توجهی از انرژی بسیار کم است . شواهد علمی محدودی وجود دارد (که بیشتر آنها در شرایط آزمایشگاهی است)مبنی بر اینکه BCAA ممکن است ترمیم آسیب عضلانی را پس از ورزش تسریع کند.
به دنبال ورزش مقاومتی ، آمینو اسیدهای کافی برای سنتز پروتئین در عضله مورد نیاز است ، اما هیچ مطالعه ای تاثیر مکمل BCAA بر ساخت پروتئین در عضله را بررسی نکرده است. علاوه بر این ، هیچ مطالعاتی تغییر در عملکرد عضلات در نتیجه مصرف مکمل های BCAA را نشان نداده است چندین مطالعه انجام شده است که بر اساس آن کاهش درد عضلات را بعد از مصرف حاد و مزمن مکمل گزارش کرده است، اما این موضوع در افراد غیر آموزش دیده بیشتر مشاهده شده است.
5-هیدروکسی تریپتوفان در ایجاد خستگی در ورزشکاران نقش دارد. افزایش سطح پلاسماBCAA در هنگام ورزش ممکن است حمل و نقل تریپتوفان را به مغز کاهش دهد و این عمل میتواند منجر به کاهش سنتز هیدروکسی تریپتوفان و درنتیجه کاهش ایجاد خستگی شود.
یک مطالعه مشاهده ای کوچک گزارش داده است که مکمل BCAA در طی ورزش طولانی مدت عملکرد را بهبود بخشیده و میزان تحمل فشار را کاهش می دهد.
دوزهای پیشنهادی برای مکمل های BCAA تقریباً 2 تا 4 گرم در ساعت، در طول ورزش است و همچنین بلافاصله بعد از تمرین، بهترین حالت استفاده از BCAA به صورت نوشیدنی می باشد.